Over Golem – een mensfiguur gemaakt uit klein en tot leven gewekt door een rabbijn – is veel geschreven. De meest bekende is wel die van Gustav Meyrink die schreef over de Golem van Rabbi Löw uit Praag. Deze rabbi leefde in de 16e eeuw en vond het verschrikkelijk om te zien hoe hard de arme Joden in Praag moesten werken en hoe weinig ze betaald kregen. Ook was het gevaarlijk voor hen om zich ’s nachts op straat te begeven. Hij herinnerde zich een oud verhaal over de Golem, een dienaar die gemaakt kon worden uit een homp klei die op de oevers van de Moldau gevonden werd. Aldus gebeurde het en Golem ging ’s nachts op pad om zoveel mogelijk het werk van de arme Joden te doen en hij zorgde dat het veiliger op straat werd.
Rabbi Löw stopte ’s avonds een stukje papier in de mond van Golem waarop hij schreef wat de Golem moest doen. Als hij moest stoppen met werken, haalde de Rabbi het papiertje weer uit zijn mond. Uiteindelijk was het te mooi om waar te zijn en omdat de Golem uiteindelijk ook als een mens wilde leven, werd dat zijn ondergang en veranderde hij uiteindelijk weer in klei.
Rabbi Löw heeft echt bestaan, hij was een rabijn, Talmoed- en Thorageleerde en filosoof. In Praag staat een standbeeld van hem en hij is begraven op de Oude Joodse Begraafplaats van de Praagse wijk Josefov. En Golem? Er staat een standbeeld van hem bij de ingang naar het Joodse wijk in Praag, in het Praagse Museum voor Wassen beelden én in de opslagruimtes van het Tsjechische Ministerie voor Industrie.