We liepen in het Oblastní Muzeum in Dečin en werden rondgeleid door een enthousiaste gids. We hoorden over de historie van Dečin en de grote rol die de Labe (Elbe) daar altijd in gespeeld heeft. Een speciale afdeling van het museum was aan dit onderwerp gewijd. En op enig moment zagen we de foto. De foto van het enige patrouilleschip van Tsjechoslowaijke: de President Masaryk. Geen toegang tot de zee, geen zeemacht en toch een schip. Een snel schip, het snelste toendertijd op de Donau zelfs.
Tsjechoslakije was lange tijd onderdeel van het Habsburgse rijk dat een omvangrijke Donauvloot kende. Na de val van dit imperium was er in eerste instantie weinig aandacht voor deze vloot, de Donau leek weinig belangrijk en de staten van het voormalige imperium hadden wel andere zaken aan hun hoofd. Maar in de twintiger jaren werd de vloot dan toch gemoderniseerd en werd door Tsjechoslowakije aldus 
besloten tot de bouw van een snel, uitstekend bewapend patrouilleschip.
Het was 1929 toen de bouw op de Komarno scheepswerf in Bratislava (toen behorende bij het Škoda-imperium) begon. Het schip werd in 1930 te water gelaten, maar kort daarna werd het aantal PK’s al opgevoerd en van augustus 1932 tot maart 1939 voerde de President Masaryk daadwerkelijk patrouilles uit op het Slowaakse deel van de Donau. Met een lengte van bijna 50 meter en een breedte van 6 meter, bereikte het uiteindelijk een snelheid van 31 km per uur. Voor die tijd een uitzonderlijke prestatie. De bemanning van de President Masaryk bestond uit (natuurlijk) een kapitein, twee officieren, drie 
sergeanten en 32 tot 46 matrozen.
In 1939 vielen de Nazi’s Tsjechoslowakije binnen, het schip werd door hen geconfisqueerd. Het schip kreeg een nieuwe naam: Bechelaren en het werd in +íč+ ingezet in de oorlog. In 1943 werd het schip gemoderniseerd en opnieuw in de oorlog gebracht. In 1944 raakte het schip zwaar beschadigd en werd het naar Linz gebracht. Na de oorlog waren het de Amerikanen die het schip in beslag namen en het in 1947, geheel ontmandeld, dus zonder wapens, weer overdroegen aan Tsjechoslowakije. Het kwam weer terug naar Bratislava waar het schip eindigde als als opslagplaats toen het in 1978 gesloopt werd.
Het schip spreekt nog steeds tot de verbeelding en de President Masaryk is al vaak als schaalmodel nagebouwd.